کرم خرّاط مهمترین آفت درختان گردو در مناطق خشک ایران است.کنترل این آفت با روش رایج محلول پاشی موثر نیست. زیرا لاروهای آن در داخل شاخه و تنه درخت فعالیت کرده و دوره تخم ریزی شب پره آفت نسبتا طولانی است. بنابراین ضروری است که از سایر روشهای کنترل جایگزین به جای روشهای متداول استفاده شود. در مدیریت آفات، استفاده از حشرهکشها در سطح محدود، به عنوان آخرین راهکار است. سم پاشی درختان گردو به دلیل تنه بزرگ و حجم بسیار شاخ و برگ میتواند کارایی کمتری داشته باشد به نظر می رسد تزریق حشره کش میتواند روش موثری در کنترل این آفت باشد. کنترل شیمیایی به روش تزریق یکی از روشهای کنترل شیمیایی است که میتواند در کاهش خسارت کرم خراط موثر باشد. به همین منظور، آزمایشی در قالب 11 تیمار و4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در منطقه قزوین در تاریخ 1393 روی گردوهای 25 ساله و آلوده به کرم خراط انجام گرفت. برای این منظور در ارتفاع 1-7/0 متری از تنه درخت سوراخی به عمق 35 سانتی متر و به قطر2سانتی متر ایجاد گردید در این آزمایش از حشره کش های ایمیداکلوپریدSC35% به مقدار 5، 10، 20 گرم به ازای هر درخت ، اکسی دیمتون متیل EC 10% به مقدار 5، 10، 20 میلیلیتربه ازای هر درخت ، تیامتوکسام WG 25% به مقدار 5، 10 گرم به ازای هر درخت و کود کامل ناترینو 100، 200 میلیلیتربه ازای هر درخت به عنوان تیمارهای آزمایشی و شاهد (بدون تزریق) استفاده شدند. غلظت محلول تزریقی حشره کش ها 10% بود و در هرنوبت 50 میلی لیتر محلول حشره کش به سوراخ تنه تزریق می شد. برای نمونهبرداری به ازای هر درخت 10 شاخه60 سانتیمتری همان-سال(شاخه رشد) انتخاب و محلهای نفوذ لاروهای سنین اولیه آفت روی آنها شمارش و ثبت گردید. میانگین درصد کارایی تیمارها براساس تعداد سوراخ نفوذ لاروهای سنین اولیه در مقایسه با شاهد محاسبه شد. نتایج نشان داد میانگین درصد کارایی تیمارهای ایمیداکلوپراید به ترتیب 8/67، 7/60، 7/76 درصد برای تیمار های اکسی دیمتون متیل 6/39 ، 69 ،76 %تیامتوکسام 5/68، 7/85 درصد و کود کامل ناترینو 75 ،7/76 درصد بود در این تحقیق تیمار اکسی دیمتون متیل 5 میلی لیتر به ازای هردرخت کمترین کارایی را در کاهش آلودگی داشت و ازلحاظ آماری اختلاف معنی دار بود. بررسیها نشان داد کاربرد حشرهکش های فوق به روش تزریق در غلظت 10میلی لیتر به ازای هر درخت سبب کاهش 60-80 % آلودگی به کرم خراط می شود. کاربرد حشرهکش به روش تزریق یک روش کاملا تخصصی بوده و باید با توجه به فیزیولوژی درخت و بیولوژی آفت توسط کارشناس آگاه و مجرب انجام شود، در غیر این صورت روش تزریق کارایی مطلوب نخواهد داشت و احتمال بین رفتن درخت افزایش خواهد یافت.