در بهار سال 1394 یک زردی و سرخشکیدگی بر روی درختان کسور (Pistacia khinjuk) در منطقه جیرفت (استان کرمان) دیده شد. در بررسی برش های عرضی از شاخه های درختان بیمار اشکال مختلفی از تغییر رنگ بافت چوب مشاهده گردید. نمونه برداری از شاخه های درختان دارای نشانه های بیماری (یک تا چهار شاخه از هر درخت) صورت گرفت. قطعاتی از چوب و از مرز بین ناحیه آلوده و سالم جدا و به مدت دو دقیقه در محلول هیپوکلریت سدیم 5/1% ضدعفونی و با آب استریل شستشو داده شدند. قطعات سترون شده بر روی محیط کشت عصاره سیب زمینی-آگار (PDA) دارای 100 میلی گرم بر لیتر از استرپتومایسین (PDAS) قرار داده شدند. تشتک های پتری در دمای °C 25 و تاریکی نگهداری شدند و پرگنه های رشد کرده قبل از شناسایی به محیط کشت جدید PDA منتقل شدند. برای مطالعات بعدی جدایه های دارای اسپور به روش تک اسپور کردن و جدایه های بدون اسپور نیز به روش نوک ریسه خالص شدند. شناسایی اولیه جدایه های به دست آمده بر اساس ویژگی های ظاهری پرگنه، رنگ پرگنه و رشد بر روی محیط کشت PDA انجام شد. جدایه های Phaeoacremonium بر اساس ویژگی های ماکروسکوپی و میکروسکوپی شامل بافت پرگنه، رنگ و تولید رنگدانه بر روی محیط های کشت PDA، عصاره مالت- آگار (MEA) و عصاره یولاف- آگار (OA)، شکل کنیدیوفور، اندازه و شکل کنیدیوم، نوع و شکل فیالید و همچنن اندازه زگیل بر روی ریسه شناسایی شدند. جدایه های Botryosphaeriaceae برای تولید اسپور به محیط کشت آب-آگار (WA) دارای برگهای دو بار اتوکلاو شده کاج منتقل و در شرایط نوری 12 ساعته قرار گرفتند. این جدایه ها بر اساس پرگنه و ویژگی های کنیدیوم (اندازه، شکل، رنگ و وجود یا عدم وجود دیواره عرضی و ساختار دیواره) شناسایی شدند. برای جدایه های Phaeoacremonium در حدود 600 جفت باز از انتهای '5 ژن بتاتوبولین (BT) توسط آغازگرهای T1 و Bt2b تکثیر و تعیین ترادف گردید. شناسایی جدایه های Botryosphaeriaceae نیز به روش مولکولی و تکثیر و تعیین ترادف ناحیه ITS توسط آغازگرهای ITS1 و ITS4 و بخشی از ژن EF1-α با به کارگیری آغازگرهای EF1-728F و EF1-986R مورد تایید قرار گرفت. از نمونه های جمع آوری شده با نشانه های تغییر رنگ بافت چوب 68 جدایه قارچی به دست آمد. گونه Diplodia seriata با 15 جدایه بیشترین فراوانی را در بین جدایه ها داشت و جدایه های Alternaria spp. (12 جدایه)، Fusarium spp. (نه جدایه)، Neoscytalidium hyalinum و Pacecilomyces sp. ( هر کدام با هشت جدایه)، Phaeoacremonium parasiticum (پنج جدایه)، Trichoderma spp. (چهار جدایه) ،Lasiodiplodia sp. (سه جدایه)، Chaetomium sp. و Lsiodiplodia theomromae (هر کدام با دو جدایه) در رتبه های بعدی قرار گرفتند. این مطالعه اولین گزارش از P. parasiticum و Botryosphaeriaceae spp. بر رویPistacia khinjuk در دنیا می باشد.
