citri Spiroplasma یک بیمارگر مهم با دامنه‌ی میزبانی نسبتاً وسیع در میان درختان و گیاهان علفی است. بیماری استابورن (Stubborn) یا ریزبرگی مرکبات که توسط این بیمارگر به وجود می‌آید یکی از بیماری‌های بسیار مهم و اقتصادی مرکبات در دنیا می-باشد. S. citri علاوه بر مرکبات بسیاری از گیاهان زراعی ، درختان میوه و علف های هرز را نیز آلوده می کند. در مجموع علاوه بر مرکبات 84 گونه و واریته در 28 خانواده‌ی گیاهی به عنوان میزبان های طبیعی و آزمایشگاهی S. citri معرفی شده‌اند. این بیمارگر سبب بیماری زردی در کنجد ((Sesamum indicum و برگ بنفش در هویج (Daucus carota subsp. sativus)، زردی و پژمردگی گلرنگtinctorius) Carthamus) می‌گردد. شناسایی و حذف منابع آلودگی در جهت مدیریت صحیح این بیماری حائز اهمیت است. تشخیص صحیح بیماری استابورن بسیار مشکل است زیرا علائم می‌توانند با کمبود‌های تغذیه‌ای و یا علایم ناشی از دیگر عوامل بیماری-زای محدود به آوند آبکشی مانند بیماری Huanglongbing در مرکبات شباهت داشته باشند. همچنین این پاتوژن به طور معمول در غلظت کم و به طور غیر یکنواخت در مرکبات توزیع پیدا می‌کند. ردیابی S. citri در برخی از میزبان‌ها با مشکلاتی مانند عدم هماهنگی ELISA و واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) روبروست. بیشتر گزارش‌های منتشر شده در مورد وجود S. citri در میزبان های مختلف بر مبنای علائم و سپس آزمون ELISA بوده است. در بسیاری از موارد، گیاهانی که در آزمون ELISA آلوده به S. citri تشخیص داده شده‌اند، در آزمون پی سی آر مثبت ارزیابی نشده‌اند. بنابراین ردیابی مولکولی S. citri ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه تعدادی از گیاهان علفی جهت آلودگی به S.citri در آزمون ELISA مورد بررسی قرار گرفتند. گیاهان زیر در این آزمون مثبت ارزیابی شدند: سلمه تره (Chenopodium album)، مینا چمنی (Bellis perennis)، بارهنگ کبیر (Plantago major)، قاصدک (Taraxacum officinale)، بنفشه (Viola. sp)، پونه (Mentha pulegium)، خرفه (Portulaca oleracea)، آهار (Zinnia elegans)، شب بو (Mathiola incana) و کاهو وحشی (Lactuca scariola). از این گیاهان دی اِن اِی کل به روش CTAB استخراج گردید و با به کارگیری یک جفت آغازگر جدیدS. Citri (NESF/NESR)، به روش پی‌سی‌آر بررسی شد. از بین گیاهان مزبور بنفشه ، مینا چمنی، شب‌بو، آهار و کاهو وحشی از لحاظ آلودگی به S.citri مثبت ارزیابی شدند و تولید قطعه 352 نوکلئوتیدی نمایان‌گر وجود S.citri در آن‌ها بود. باند مزبور همواره در کنترل مثبت وجود داشت، اما کنترل منفی فاقد آن بود. این آزمون چندین بار تکرار شد و نتایج مشابه به دست آمد. ردیابی با استفاده از اغازگرهای گزارش شده برای این بیمارگر موفقیت آمیز نبود. بررسی-های بیشتر در مورد وجود یا عدم وجود S.citri در سایر گیاهان با استفاده از روش‌های مولکولی ادامه دارد.
