امروزه روشهای مولکولی انقلاب عظیمی را در سیستماتیک حشرات و کنهها ایجاد کرده اند و به طور فزایندهای بر روی حشرات مورد استفاده قرار میگیرند. مارکرهای مولکولی در مقایسه با شاخصهای مورفومتریک از کارایی و ثبات بسیار بالایی برخوردار میباشند و موجب بهبود طبقه بندی فیلوژنتیکی میشوند. حال آنکه جثه کوچک کنهها امکان انجام چنین مطالعاتی را برای بیشتر گروههای کنهها دشوار و گاه غیرممکن نموده و موجب نادیده گرفته شدن کنهها از لحاظ تکاملی شده است. با اینحال کوچکی جثه از یک سو و دارا بودن جلد سفت و سخت از سوی دیگر موجب دشواری کار با این گروه از کنهها (کنههای اریباتید) نسبت به سایر گروهها نظیر کنههای تترانیکیده، فیتوزئیده،اریوفیده، کنههای پارازیتوئید زنبور عسل، کنههای دامی گردیده است. لذا مطالعات بسیار محدودی در این زمینه صورت پذیرفته است. اهمیت زیاد کنه های اریباتید در کشاورزی، در دست نبودن اطلاعات کافی از وضعیت آرایه بندی و تبارشناسی این گروه از کنهها و تضاد نظر موجود در رابطه با جایگاه برخی از تاکسونهای این زیر راسته موجب شده است که اخیرا توجهات زیادی در سراسر جهان جهت تعیین تنوع مورفولوژیک- مولکولی و تعیین روابط تبارشناسی این گروه از کنهها صورت گیرد. تکنیک های مولکولی می توانند بعنوان مکمل مطالعات ریخت شناسی جهت برطرف نمودن ابهامات موجود مورد استفاده قرار گیرند. ترادف های DNA ریبوزومی هستهای از جمله ناحیه بین ژنی ITS2 و ژنهای سیتوکروم اکسیداز I میتوکندریایی (COI) ابزارهای قدرتمندی را جهت مطالعات فیلوژنتیک در سطوح مختلف طبقه-بندی فراهم میسازند. در بررسی حاضر کارایی چهار روش مختلف استخراجDNA از کنه های نگهداری شده در الکل 96 درصد مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور DNA چهار گونه از کنههای اریباتید ( Amerobelba sp., Acrotritia sp1, Acrotritia sp2 and Amerus sp.) با استفاده از چهار روش شامل: (1) روش CTAB، (2) روش Colins، (3) روش فنل- کلروفرم و (4) کیت استخراجDNPTM (سیناژن) استخراج شد (یک عدد کنه در هر میکروتیوپ). DNA استخراج شده در واکنش زنجیرهای پلیمراز با استفاده از دو جفت آغازگر برای تکثیر ناحیه COI (C1-J-1751/ C1-N-2191 و Arch1/HCO2198) و آغازگرهای ITS2A و ITS2B جهت تکثیر ناحیه ITS2 مورد بررسی قرار گرفت. محصولات PCR با الکتروفورز روی ژل آگارز یک درصد مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کیت DNPTM کارایی بیشتری جهت استخراجDNA از کنههای اریباتید دارد و در ۷۰% نمونههای مورد بررسی باندهای مورد انتظار در الکتروفورز مشاهده شد در حالی که روش کولینز کمترین کارایی را در رابطه با این گروه از کنهها نشان داد و فقط در ۴۰٪ از نمونه ها باندهای مورد نظر مشاهده شدند.