زنجرک خرما یکی از آفات مهم نخیلات در ایران می باشد. به طوری که سطح مبارزه شیمیائی بر علیه این آفت در مناطق بوشهر و کرمان به بیش از 18000 هکتار میرسد. ارتفاع زیاد درختان خرما و نظام کشت سنتی موجب گردیده است که بکارگیری ادوات سمپاشی زمینی با مشکلاتی همراه باشد. لذا سمپاشی هوائی نخلستانها در قسمتهائی از کشور بکار گرفته شده است. بر این اساس ارزیابی میزان کارائی سمپاشی هوائی در کنترل زنجرک خرما اهمیت دارد. در این تحقیق کارائی سمپاشی هوائی و زمینی (با سمپاش لانس دار فرقونی) در کنترل آفت مقایسه گردید. ارزیابی به دو صورت ارزیابی فیزیکی شامل نحوه پوشش قطرات و ارزیابی کارائی آنها در کنترل زنجرک خرما صورت گرفت. برای بررسی کیفیت سمپاشی از کارت های حساس به آب که در نقاط مختلف درخت شامل سطح روئی برگ ها، تاج درخت، سطح زیرین برگ و روی زمین در محل سمپاشی قرار داده شده بود استفاده شد. برای اریابی کارائی سمپاش ها در کنترل آفت نمونه برداری از پوره های آفت به صورت یک روز قبل و یک، سه، هفت و چهارده روز پس از سمپاشی انجام و درصد تلفات با روش هندرسون- تیلتون محاسبه شد. مقایسه کارائی دو روش سمپاشی در کنترل زنجرک خرما با آزمون t-test انجام گرفت. نتایج نشان داد کارائی دو روش سمپاشی در کنترل آفت به جز روز اول بعد از سمپاشی در روزهای سه، هفت و چهارده روز بعد از سمپاشی با هم اختلاف معنی دار ندارند. میانگین کنترل آفت در روز اول بعد از سمپاشی در سمپاشی زمینی (9/5 ±8/84%) کارائی بیشتری نسبت به سمپاشی هوایی (3/9 ±9/60%) داشت. میانگین کنترل آفت در سه، هفت و چهارده روز در سمپاشی زمینی و هوائی به ترتیب (3/81 و 6/84)، (3/79 و 6/80) و (3/67 و 4/70) درصد بود. بررسی کارت های حساس به آب نصب شده روی سطح برگ نشان داد در سمپاشی هوائی حدود 50 درصد کارت ها بالای 20 قطره در سانتی متر مربع دریافت کرده اند و به طور متوسط 16 قطره در سانتیمتر مربع روی سطح برگ مشاهده گردید. این در حالی است که کارت های حساس به آب در سمپاشی لانس دار پشت تراکتوری به طور کامل با قطرات سم پوشش داده شده است. با وجود قطرات ثبت شده کمتر در سمپاشی هوائی نسبت به سمپاشی زمینی، نتایج نشان داد کارائی دو روش سمپاشی هوائی و زمینی در کنترل آفت یکسان بوده است. احتمالا قطرات ریز تولید شده در سمپاشی هوائی که تاثیر زیادی در کنترل آفت دارند توسط کارت های حساس به آب ثبت نشده اند. در مجموع می توان نتیجه گیری نمود که کاربرد هر یک از روش های سمپاشی هوائی و زمینی با توجه به مزایا و معایب مربوطه می تواند به صورت مدیریت شده توصیه شود.