نرخ شکارگری، ظرفیت شکارگری یک شکارگر در شرایط خاص برای تغذیه از طعمه مشخص بوده و در تعیین کارایی شکارگر اهمیت بسزایی دارد. سن‌های شکارگر Nabis spp. از مهمترین دشمنان طبیعی موجود در مزارع سویا، پنبه و یونجه هستند و تراکم بالایی در بین عوامل بیولوژیک کنترل کننده آفات در این مزارع دارند. یکی از مهمترین گونه‌های این خانواده سن شکارگرNabis pseudoferus Remane بوده و در ایران در اکثر استان‌های کشور در طول فصل زراعی در مزارع، به خصوص یونجه به وفور یافت می‌شود. این شکارگر از طیف وسیعی از بندپایان و حشرات کوچک تغذیه می‌کند. در این تحقیق، میانگین تغذیه روزانه، نرخ کل شکارگری و میزان تخم‌گذاری N. pseudoferus با تغذیه از شته بالغ Aphis gossypii Glover و روی برگ خیار (رقم PS) در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه، با شرایط دمایی ۱±۲5 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۱0±60 درصد و دوره نوری ۱6 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بررسی شد. نتایج نشان داد که میانگین تغذیه روزانه در سنین سوم، چهارم و پنجم پورگی و حشرات کامل نر و ماده این شکارگر با تغذیه از شته جالیز بالغ به ترتیب 5/0±09/22 ،7/0±1/35 ،6/0±06/42، 5/0±5/39 و 5/1±34/49 شته جالیز بالغ است. مقایسه میانگین تغذیه روزانه مشخص کرد که میزان تغذیه در مراحل مختلف زیستی دارای اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد است. نرخ کل شکارگری برای همان مراحل زیستی شکارگر به ترتیب 6/0±1/66، 8/0±5/106، 6/0±5/214، 7/19±55/745 و 8/84±9/2481 شته محاسبه شد. روند صعودی تغذیه ناشی از آن است که با افزایش سن پورگی بر میزان توانایی شکارگری و نیاز غذایی شکارگر افزوده شده و به تبع آن شکارگر تعداد طعمه بیشتری را شکار کرده است. مقایسه میانگین نرخ شکارگری کل مراحل مختلف زیستی سن شکارگر نابیس نشان داد که نرخ شکارگری کل پوره سن چهارم با پوره‌های سنین سوم و پنجم فاقد تفاوت معنی‌دار اما در میان بقیه مراحل اختلاف معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد وجود دارد. بررسی روند تغییرات تغذیه نشان داد که در روز اول هر مرحله زیستی، شکارگر، حداکثر تغذیه را داشته، اما در روزهای آتی روند تغذیه نزولی بوده، به طوریکه در انتهای مراحل پورگی به حداقل مقدار، اما در حشرات کامل در انتهای مرحله به صفر رسیده و حداکثر 2-3 روز بدون تغذیه می-توانند زنده بمانند. میزان تخم‌گذاری در حشرات ماده سن شکارگر با تغذیه از شته جالیز 2/3±3/165 و نرخ تخم‌گذاری روزانه نیز 8/3±7/14 عدد به ازای هر فرد ماده محاسبه شد. با توجه به نرخ شکارگری اکثر مراحل زندگی سن شکارگر N. pseudoferus و همچنین زادآوری مناسب به نظر می‌رسد، این شکارگر در صورتی که مشکلات مربوط به پرورش انبوه آن مرتفع گردد می‌تواند یکی از کاندیداهای بالقوه برای محدود کردن جمعیت شته جالیز به حساب آید.
