رهاسازی انبوه پارازیتوییدها استراتژی‌های مناسبی برای کنترل آفات محصولات کشاورزی است، اما به دلیل عدم وجود تعداد کافی از دشمنان طبیعی در طول سال و نیاز به آن ها برای برنامه‌های کنترل بیولوژیک، اخیرا پرورش پارازیتوییدها در انسکتاریوم‌ها به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک موثر افزایش یافته است. با توجه به اهمیت پارازیتوییدها در برنامه‌های کنترل بیولوژیک و پرورش طولانی مدت آنها در انسکتاریوم ها، هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت بین جمعیت‌های وحشی و پرورش یافته زنبور اکتوپارازیتویید Habrobracon hebetor Say به مدت 6 نسل رویEphestia kuehniella Zeller از طریق سنجش برخی ویژگی‌های زیستی آنها مانند میزان تفریخ تخم، طول مراحل مختلف سنی، درصد ظهور حشرات کامل، طول عمر، باروری و نسبت جنسی است. برای انجام آزمایش‌ها از تعداد 100 تخم استفاده شد و به طور روزانه تا ظهور افراد بالغ مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ظهور افراد بالغ، تعداد تخم‌هایی که روزانه توسط 15 ماده بالغ گذاشته می‌شد ثبت شد. با توجه به داده‌های به دست آمده از این پژوهش، درصد تفریخ تخم در جمعیت وحشی (89%) به طور معنی‌داری بیشتر از جمعیت پرورشی (69%) بود. همچنین، درصد ظهور حشرات کامل در دو جمعیت به طور معنی‌داری متفاوت بود و در جمعیت وحشی (74%) در مقایسه با جمعیت پرورشی (49%) بالاتر بود. علاوه بر این، تفاوت قابل توجهی بین این جمعیت‌‌‌ها در درصد مرگ و میر مراحل لاروی و شفیرگی وجود داشت و درصد مرگ و میر در جمعیت وحشی به ترتیب 15 و 3 درصد و در جمعیت پرورشی به ترتیب 30 و 14 درصد برای لارو و شفیره بود. افزون بر این، باروری بالاتری در جمعیت وحشی (79/136±79/1302 تخم/فرد) در مقایسه با جمعیت پرورشی (038/51±74/843 تخم/فرد) مشاهده شد. نتایج نشان داد که تفاوت قابل توجهی در میانگین طول عمر افراد ماده بین این دو جمعیت وجود دارد و طول عمر افراد ماده در جمعیت وحشی (53/59±15/6 روز) به روشنی طولانی‌تر از جمعیت پرورشی (24/45±28/2) بود. از سوی دیگر، میانگین طول عمر افراد نر نیز در جمعیت وحشی طولانی‌تر از جمعیت پرورشی بود و طول آن در جمعیت وحشی 99/1±79/53 روز در حالی‌که در جمعیت پرورشی 56/2±77/43 روز بود. تفاوت قابل توجهی نیز بین نسبت جنسی نتاج در دو جمعیت وحشی و پرورشی وجود داشت به طوری که در جمعیت وحشی 17% و در جمعیت پرورشی 48/35 % افراد، ماده بودند. به طور کلی، نتایج این پژوهش روشن کرد که با این که میزان تفریخ تخم، طول عمر حشرات، و باروری جمعیت وحشی بهتر از جمعیت پرورشی بود، اما نسبت ماده های تولید شده در جمعیت پرورشی بهتر بود. با این حال بررسی جمعیت پرورشی در نسل های بالاتر می تواند اطلاعات کامل‌تری را در اختیار ما قرار دهد.
