باکتری Pseudomonas koreensis متعلق به Gammaproteobacteria، راسته Pseudomonadales و خانواده Pseudomonadaceae می باشد. کلنی‌های باکتری در محیط غذایی، حلقوی و سفید مایل به زرد بوده و بعد از دو روز حالت موکوئیدی پیدا می‌کند. این باکتری کاتالاز و اکسیداز مثبت است و تولید رنگدانه فلورسنت روی محیط King B می‌کند. طی نمونه‌برداری‌ها از ریزوسفر گندم جدایه‌ای بیوکنترلی از باکتری‌های سودوموناس از شهرستان زابل (واقع در استان سیستان و بلوچستان، دارای مختصات جغرافیایی 31 درجه و دو دقیقه عرض شمالی و 61 درجه و 39 دقیقه طول شرقی) بدست آمد. به‌منظور شناسایی مولکولی، پس از کشت باکتری روی محیط LB، استخراج DNA به روش CTAB انجام و ناحیه ژنومی16S rDNA در واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای عمومی (27F و 1492R) تکثیر گردید. پس از الکتروفورز قطعات حاصل از توالی 16S rDNA به‌منظور تعیین توالی به شرکت Bioneer کره جنوبی ارسال گردید. پس از دریافت نتیجه توالی نوکلئوتیدی، نمونه توسط نرم‌افزار BioEdit اصلاح و توالی به‌دست‌آمده در پایگاه‌های NCBI و EzTaxon با توالی‌های موجود مقایسه شد. نتایج نشان داد که این جدایه با احتمال 54/98 درصد متعلق به گونه P. koreensis می‌باشد. سپس این جدایه با نام استرین P. koreensis NB2 و شماره دسترسی KX353756 در بانک ژن ثبت شد. برخی از خصوصیات بیوکنترلی جدایه NB2 در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت؛ از جمله تولید آنزیم‌های پروتئاز (کشت نقطه‌ای باکتری بر روی محیط Skim milk)، لیپاز (کشت خطی باکتری روی محیط برمبنای هیدرولیز توئین 80) و متابولیت‌های سیدورفور (روش CAS آگار)، سیانید هیدروژن، اکسین (معرف سالکوفسکی و اندازه‌گیری جذب نوری در 535 نانومتر) و تشکیل بیوفیلم. نتایج نشان داد که NB2 به خوبی آنزیم-های لیپاز و پروتئاز را تولید می‌کند. تولید سیانید هیدروژن با تغییر رنگ کاغذ آغشته به معرف اسیدپیکریک از زرد به قهوه‌ای مشاهده گردید. تولید سیدروفور توسط این جدایه در محیط CAS آگار با ایجاد هاله نارنجی رنگ در اطراف کلنی ثابت شد. بیوفیلم نیز در این جدایه با اندازه‌گیری جذب نوری در 492 نانومتر به میزان 1/0 تشکیل گردید. تولید اکسین در NB2 به میزان 5 میلی‌گرم در لیتر برآورد شد. توانایی بازداری از رشد میسیلیومی و کنترل قارچ‌های Pythium ultimum و Culvularia lunata به روش کشت متقابل اثبات شد. این جدایه توانایی تثبیت نیتروژن روی محیط NFB و استفاده از مالیک اسید را دارد؛ و در دمای 4 و 37 درجه سیلسیوس رشد می‌کند. این نتایج اثباتی برای سازگاری باکتری در منطقه گرم و خشک شهرستان زابل و همچنین افزایش رشد گیاه گندم در این منطقه است. همه آزمایش‌ها در قالب طرح کاملا تصادفی و در چهار تکرار انجام شد. مطالعات و بررسی‌های بیشتر در حال انجام است.
