کنه‌های راسته‌ی میان‌استیگمایان گروه بزرگی از کنه‌ها با پراکنش جهانی و اغلب آزاد‌زی و شکارگر هستند. این کنه‌ها در سطح خاک، خاک‌برگ، روی گیاهان، فضولات و چوب‌های پوسیده یافت می‌شوند. کنه‌های خاکزی یکی از شکارگران مهم بندپایان کوچک مانند کنه‌ها، پادمان و نماتود‌ها هستند، بنابراین نقش مهمی را در مهار زیستی برخی از آفات ایفا می‌کنند. بالا‌خانواده‌ی Rhodacaroidea یکی از گروه-های این راسته است که شامل شش خانواده‌یOlogamasidae ،Digamasellidae ،Rhodacaridae ،Halolaelapidae Laelaptonyssidae و Teranyssidae می‌باشد و تا کنون 261 گونه متعلق به 13 جنس از خانواده‌ی Digamasellidae از سراسر جهان توصیف شده است. در بررسی‌های انجام شده روی فون کنه‌های میان‌استیگمای خاکزی در شمال غرب استان فارس در سال‌های 1393 و 1394، با استفاده از قیف برلز-تولگرین کنه‌های موجود از نمونه‌های جمع‌آوری شده از خاک و خاک‌برگ سطحی جدا شدند، به منظور شفاف-سازی در ظروف شیشه‌ای کوچک حاوی نسبیت قرار گرفتند و پس از آن با استفاده از محلول هویر از آن‌ها اسلاید دائمی تهیه شد. در این پژوهش کنه‌هایی متعلق به زیر‌راسته‌ی Monogynaspida جمع‌آوری و شناسایی شدند که شامل نمونه‌هایی از ماده بالغ گونه‌ی Dendrolaelaps longiusculus Hirschmann, 1960 بودند. این گونه از خاک و خاک‌برگ در باغ‌های منطقه‌ی کُمهر جمع‌آوری شد و گزارش آن برای فون کنه‌های ایران جدید است. برخی از ویژگی‌های مهم ریخت‌شناسی گونه‌ی D. longiusculus به شرح ذیل می-باشد: صفحه‌ی پودونوتال و اُپیستونوتال به ترتیب دارای 22 و 15جفت مو و صفحه‌ی پودونوتال دارای دو جفت اسکلرونودولی در پشت موهای j5 که اسکلرونودولی‌های میانی به هم نزدیک هستند؛ موهای S5 به طور نسبی بلند، طولشان دو برابر موهای Z5؛ صفحه‌ی شکمی˗ مخرجی تقریباً مستطیلی شکل و در ناحیه‌ی عقبی کمی پهن، دارای سه جفت موی پیش‌مخرجی؛ حاشیه‌ی جلویی تکتوم دارای سه شاخه‌ی باریک و تقریباً هم‌اندازه، هر سه شاخه در انتها کمی دندانه‌دار هستند. سایر گونه‌های شناسایی شده عبارتند از:
Gaeolaelaps aculeifer (G. Canestrini, 1889), Gaeolaelaps queenslandicus (Womersley, 1956), Euandrolaelaps karawaiewi (Berlese, 1903), Androlaelaps shealsi Costa, 1968, Ololaelaps placentula (Berlese, 1885), Macrholaspis recki (Bregetova & Koroleva, 1960), Pachylaelaps pectinifer (G. & R. Canestrini, 1881), Onchodellus karawaiewi (Berlese, 1920), Alliphis halleri (G. & R. Canestrini, 1888), Evimirus uropodinus Berlese, 1903, Proctolaelaps pygmaeus (Müller, 1859), Antennoseius (Antennoseius) bacatus Athias–Henriot, 1961, Lasioseius youcefi Athias-Henriot, 1959, Ameroseius lidiae Bregetova, 1977, Gamasiphis lanceolatus Karg, 1987, Parasitus consanguineous Oudemans & Voigts, 1904, Rhodacarellus silesiacus Willmann, 1936, Veigaia nemorensis (C. L. Koch, 1892), Veigaia planicola Berlese, 1882, Uroobovella difoveolata Hirschmann, & Z.- Nicolo, 1962, Uroobovella obovata G. Canestrini & Berlese, 1884, Uropoda orbicularis (Müller, 1776), Polyaspis patavinus Berlese, 1881, Discurella modesta (Leonardi, 1899), Nenteria stylifera (Berlese, 1904), Uroseius infirmus Berlese, 1887.
