شب‌پره‌ی مینوز گوجه‌فرنگی Tuta absoluta (Meyrick) در حال حاضر به عنوان یکی از مهم‌ترین آفات گوجه‌فرنگی در بسیاری از کشور‌های دنیا و ایران محسوب می‌شود. مشکلات مختلفی (مقاومت به آفت‌کش‌ها و اثرات نامطلوبی روی دوره‌ی زندگی حشرات مفید غیر هدف) که استفاده از آفت‌کش‌ها به‌منظور کنترل این آفت به‌دنبال داشته است، لزوم جستجو به-منظور یافتن راهکارهای جدید را در برنامه‌های مدیریتی تلفیقی آفت آشکار می‌نماید. در این پژوهش، مقادیر LC50، LC30، LC20 و LC10 از سم تیوسیکلام (اویسکت) %50 SP ماده موءثره به ترتیب 557، 391، 315 و 234 پی‌پی‌ام، محاسبه گردید. سپس اثرات زیر‌کشند‌گی تیوسیکلام در غلظت‌های LC30، LC20 و LC10 و شاهد (آب مقطر) روی پارامتر‌های زیستی این آفت مورد بررسی قرار گرفت. برگ‌های گوجه‌فرنگی به روش غوطه‌وری به غلظت‌های زیر‌کشنده آغشته و سپس لارو‌های سن چهار در روی برگ‌ها در شرایط آزمایشگاهی با دمای 2 ± 25 درجه‌ی سلسیوس و رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره‌ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی تا ظهور حشره‌ی کامل نگهداری شدند. تعداد 20 عدد از شب-پره‌های ماده‌ی ظاهر شده در هر تیمار به صورت تصادفی انتخاب و همراه با یک فرد نر جفت شدند. تعداد نتاج تولید شده توسط هر ماده در هر روز تا زمان مرگ آخرین فرد شمارش و ثبت گردید. آنالیز داده‌های مربوط به نتاج با استفاده از روش تجزیه‌ی جدول زندگی دوجنسی ویژه‌ی سن - مرحله‌ی زیستی صورت پذیرفت. فراسنجه‌های زیستی از قبیل باروری کل و میزان تخم‌ریزی روزانه، به‌طور معنی-داری کاهش یافتند. بر همین اساس، بیش‌ترین میزان باروری در تیمار شاهد برابر با 41/257 (تخم/ ماده) و کم‌ترین میزان آن در LC30 برابر با 84/62 (تخم/ ماده) محاسبه گردید. تخم‌ریزی روزانه در تیمارهای شاهد، LC10، LC20 و LC30 به ترتیب 66/21، 12/19، 11/12 و 10/10 (روز) ثبت شد. فراسنجه‌های رشدی جمعیت شامل نرخ خالص تولید مثل (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) در مقایسه با شاهد کاهش نشان دادند. اما متوسط مدت زمان یک نسل در مقایسه با شاهد افزایش داشت. بیش‌ترین و کم‌ترین مقادیر نرخ ذاتی افزایش جمعیت به ترتیب در تیمارهای شاهد (140/0 ماده/ماده/روز) و LC30 (050/0 ماده/ماده/روز) به‌دست آمد. مقدار این پارامتر در تیمارهای LC10 و LC20 نیز به ترتیب برابر با 113/0 و 084/0 (ماده/ماده/روز) محاسبه گردید. علاوه بر این، مقادیر نرخ متناهی افزایش جمعیت از 150/1 (ماده/ماده/روز) در تیمار LC30 تا 055/1 (ماده/ماده/روز) در تیمار شاهد متغیر بود. مقادیر نرخ خالص تولید‌مثل از 6 /91 (ماده/ماده) در تیمار شاهد به 572/8 (ماده/ماده) در تیمار LC30 کاهش یافت. مقادیر ثبت شده‌ی متوسط مدت زمان یک نسل نیز از 26/32 (روز) در تیمار شاهد تا 86/39 (روز) در تیمار LC30متغیر بود به دست آمد. نتایج حاصل از این پژوهش می‌تواند در برنامه‌های مدیریت تلفیقی شب‌پره‌ی مینوز گوجه‌فرنگی مورد استفاده قرار گیرد.
