رفتار جستجوگری کنه شکارگر Amblyseius swirskii Athias-Henriot در تغذیه از مراحل مختلف کنه تارتن دولکهای Tetranychus urticae Koch در حضور و عدم حضور گرده ذرت به عنوان منبع غذایی غیر زنده در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی رگرسیون لجستیک بین طعمه در دسترس و طعمه شکارشده توسط کنه ماده شکارگر، واکنش تابعی نوع III و II به ترتیب در حضور و عدم حضور گرده ذرت برای کنه ماده شکارگر A. swirskiiثبت شد. با استفاده از مدل راجرز بیشترین نرخ شکارگری (26.83 طعمه در روز) و کمترین زمان دست یابی (0.706 ساعت) در تغذیه کنه شکارگر از تخم کنه تارتن دو لکه‌ای در عدم حضور گرده ذرت ثبت شد و همچنین کمترین نرخ شکارگری (18.33 طعمه در روز) و بیشترین زمان دستیابی (1.32 ساعت) به طعمه در تغذیه کنه شکارگر از نیمف کنه تارتن دو لکه ای در حضور گرده ذرت ثبت شد. بررسی واکنش عددیکنه شکارگر ماده نشان داد که با افزایش تعداد طعمه در تراکم های پایین نرخ تخمگذاری کنه شکارگر ماده به صورت معنی‌داری افزایش یافت (df=5, F=1.034, P<0.001) اما شیب افزایش نرخ تخمگذاری در تراکم های بالای طعمه در حضور و عدم حضور گرده به تدریج کاهش یافت تا به صفر رسید. در ادامه نرخ سرانه شکارگری و ضریب تداخل متفابل کنه‌های ماده شکارگر با استفاده از مدل Nicholson و رگرسیون خطی مورد بررسی قرار گرفت. نرخ سرانه شکارگری کنه های شکارگر ماده در تراکم‌های بالای شکار به صورت معنی داری کاهش یافت. کمترین ضریب تداخل (0.105) در تغذیه کنه ماده شکارگر از نیمف کنه تارتن دولکهای در حضور گرده ذرت ثبت شد و بیشترین مقدار این ضریب (0.201) در تغذیه کنه ماده شکارگر از تخم کنه تارتن دو لکه‌ای در غیاب گرده ذرت ثبت شد. در ادامه پژوهش، رفتار سوچینگ در کنه‌های ماده شکارگر A. swirskii با استفاده از مدل Murdochبین مراحل نیمف و تخم کنه تارتن دولکهای مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد کنه شکارگر A. swirskii در مواجه با تراکم های مختلف تخم و نیمف کنه تارتن دو لکه‌ای رفتار سوچیگ را در حضور و عدم حضور گرده ذرت به عنوان منبع غذایی غیر زنده نشان می‌دهد. مراحل مختلف طعمه در حضور و عدم حضور گرده می‌تواند بر پارامترهای رفتار کاوشگری کنه های ماده شکارگر A. swirskiiتاثیر معنی داری داشته باشد در این پژوهش نقش این تغییرات رفتاری در کنترل بیولوژیک آفات گلخانه مورد بحث قرار خواهد گرفت.
