Tachinidae یکی از بزرگترین خانواده‌های راسته دوبالان با بیش 8500 گونه توصیف شده در جهان است که به چهار زیرخانواده Phasiinae، Dexiinae، Tachininae و Exoristinaeتقسیم می‌شود. Exoristinaeازبزرگ‌ترین زیرخانواده‌های این خانواده و شامل 7 قبیله می‌باشد. گونه‌های آن عموما به‌عنوان پارازیتوئید لاروهای برگ‌خوار بالپولک‌داران و سخت‌بالپوشان شناخته شده‌اند. افراد زیرخانواده Exoristinae از نظر ویژگی‌های مورفولوژیک همگن بوده و بیشتر گونه‌ها، خاکستری تیره با موهای متوسط هستند. به‌دلیل این یکنواختی ظاهری، مطالعه تاکسونومی این زیرخانواده بسیار پیچیده است. علیرغم اهمیت فراوان این گروه از پارازیتوئیدها در کنترل طبیعی آفات در اکوسیستم‌های طبیعی، تا‌کنون مطالعات جامعی در زمینه شناسایی فون و روابط میزبانی آنها با سایر حشرات در بیشتر مناطق کشور انجام نشده‌است و تنها گزارش‌های پراکنده‌ای مربوط به این زیرخانواده در برخی منابع یافت می‌شود. غیبی و همکاران در معرفی بخشی از فون زیرخانواده‌های Tachininae و Exoristinae در استان فارس به وجود چهار گونه از قبیله Eryciini در مناطق مورد‌بررسی اشاره نموده‌اند. به‌منظور شناسایی فون مگس‌های خانواده‌ی Tachinidae مطالعه‌ای در استان‌های آذربایجان‌غربی، آذربایجان‌غربی، گیلان و مازندران طی سال‌های 1394-1389 انجام‌شد. نمونه‌برداری از مراتع و مناطق جنگلی استان آذربایجان‌غربی در دو شهرستان ارومیه و خوی انجام‌‌گرفت و مناطق مورد‌بررسی در استان آذربایجان‌شرقی شامل جنگل‌های ارسباران، کلیبر، جلفا، هوراند، مراغه، کندوان و شبستر بود. این نمونه‌ها با‌‌استفاده از تور‌حشره‌گیری استاندارد جمع‌آوری شدند. در شمال کشور نمونه‌برداری با استفاده از تله‌مالیزهایی که در مناطق رودسر و آستانه‌اشرفیه گیلان و مناطق نور، گزناسرا، جوربند و تنگه‌واز مازندران نصب شده بود، انجام شد. نمونه‌های تله مالیز به‌صورت دو‌هفته یک‌بار جمع‌آوری و مورد‌بررسی قرار گرفت. کار شناسایی نمونه‌ها توسط نویسنده اول مقاله انجام شده و به تایید دکتر تئو زیگرز در کشور هلند رسیده است. در‌مجموع 20 گونه از قبیله‌ی Eryciini شناسایی شدند که از این تعداد، 7 جنس Bergenstamm Brauer et Alsomyia 1891، Epicampocera Macquart, 1849، Villeneuve, 1924 Periarchiclops، Prooppia Townsend, 1926 ،Brauer et Bergenstamm, 1889 Pseudoperichaeta، Thecocarcelia Townsend, 1933، Xylotachina Brauer et Bergenstamm, 1891 و 15 گونه که در فهرست ذیل با علامت ستاره مشخص شده‌اند برای اولین‌بار از ایران گزارش می‌شوند. بیش از 70% گونه‌های جمع‌آوری شده در این بررسی مربوط به منطقه شمال ایران بوده و جنگل‌های شمال ایران با‌توجه به وسعت و تنوع پوشش گیاهی، فون غنی از این گروه پارازیتوئیدها را دارا می‌باشند.
