بیماری سفیدک پودری انگور Uncinula necator از لحاظ اقتصادی یکی از مهمترین بیماری های انگور در دنیا و ایران به شمار می رود. به منظور ارزیابی مقاومت ژنوتیپ های مختلف انگور در مقابل بیماری سفیدک پودری انگور آزمایشی در سال های 1390، 1391 و 1392 در استان های اردبیل، فارس و قزوین در شرایط آلودگی طبیعی و مایه زنی مصنوعی انجام گرفت. ارزیابی واکنش ژنوتیپ های مختلف انگور نسبت به قارچ عامل بیماری به این شرح انجام شد: 0: مصون، 1: خیلی مقاوم، 2: مقاوم، 3: متحمل، 4: حساس و 5 : خیلی حساس. در این بررسی ژنوتیپ های مختلف انگور از نظر درجه مقاومت به قارچ عامل بیماری U. necator نسبت به یکدیگر تفاوت قابل توجهی داشتند. در استان اردبیل ژنوتیپ های شاهانی، یاقوتی، پرلت، روبی سیدلس و تبریزکشمشی مصون؛ ژنوتیپ های صاحبی و سوپریورسیدلس خیلی مقاوم؛ ژنوتیپ های آق شلیق، قرمز بی دانه ، سفید بی دانه و توکیلگن مقاوم؛ ژنوتیپ های کشمشی، خلیلی و تبرزه متحمل؛ ژنوتیپ های آلدرق و کوپک بوغان حساس و ژنوتیپ های قارا شلیق، سیرک پوسته و رسمی خیلی حساس به بیماری سفیدک پودری انگور بودند. در استان فارس ژنوتیپ های قرمز بی دانه قزوین، سفید بی دانه قزوین، خلیلی، ریش بابا، سیاه سمرقندی و رطبی حساس و ژنوتیپ های یاقوتی، عسکری و شیرازی خیلی حساس به بیماری سفیدک پودری انگور بودند. در استان قزوین ژنوتیپ های پرلت، روبی سیدلس، فلیم سیدلس و تامسون سیدلس مصون؛ ژنوتیپ های نیش پستان، خوشناو و ترکمنستان 8 خیلی مقاوم؛ ژنوتیپ ترکمنستان 4 مقاوم؛ ژنوتیپ های شاهانی قزوین و شصت عروس متحمل؛ ژنوتیپ های فخری، صاحبی قرمز، پیکامی، ریش بابای سفید، ریش بابای قرمز، یاقوتی، سفید بی دانه و قرمز بی دانه حساس و ژنوتیپ های عسگری و شاهرودی خیلی حساس به بیماری سفیدک پودری انگور ارزیابی شدند.