بیماری پوسیدگی یقه توتون ناشی از قارچ Sclerotinia sclerotiorum از بیماریهای مهم در سطح خزانه نشاهای توتون به ویژه در مناطق مازندران و گلستان میباشد. در حال حاضر مهمترین روش کنترل این بیماری بهکارگیری سموم شیمیایی است. نانو فنآوری مزایای فراوانی مانند کاهش مصرف سموم، افزایش کارایی، سازگاری بیشتر با محیط زیست، بهبود کیفیت و کاهش خطرات تماسی در آفتکشها ایجاد میکند که با توجه به نیاز جدی به استفاده از قارچکشها، شناسایی روشهای مناسب تهیه نانو ذرات قارچکشها ضروری است. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در شرایط آزمایشگاه و به صورت بلوکهای کامل تصادفی در خزانه بر روی رقم باسما 2-178 در 4 تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش تیرتاش در سال 1392 انجام شد. نانو سم به روش تشکیل امولسیون- تبخیر حلال تهیه و جهت تایید نانو ذرات با میکروسکوپ الکترونی عبوری عکس تهیه شد. نتایج تجزیه واریانس تأثیر قارچکش تیوفاناتمتیل و نانوقارچکش ساخته شده بر بازدارندگی رشد میسیلیومی قارچ S. sclerotiorum نسبت به شاهد در شرایط آزمایشگاه و خزانه نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنیداری وجود داشت. مقایسه میانگینها نشان داد که قارچکش نانوتیوفاناتمتیل ساخته شده در غلظتهای 100، 150و 200 پیپیام در شرایط آزمایشگاه نتایج مشابهی با شکل تجاری این قارچکش (100 درصد بازدارندگی) داشت اما غلظت 50 پیپیام نانوتیوفاناتمتیل ساخته شده (100 درصد) نسبت به قارچکش تیوفاناتمتیل (3/83 درصد) کارایی بهتری از خود نشان داد. مقایسه میانگین تأثیر قارچکش در خزانه توتون باسما 2-178 نشان داد که قارچ-کش تیوفاناتمتیل 1 در هزار و قارچکش تیوفاناتمتیل ساخته شده با غلظتهای 5/0، 75/0 و 1 به ترتیب با 5/91، 2/97، 100 و 100 درصد کنترل، تیمارهای برتر بودند. در هیچکدام از غلظتهای مختلف نانوتیوفاناتمتیل، علایم گیاهسوزی مشاهده نگردید. بنابراین با استفاده از فنآوری نانو ضمن کاهش مصرف سم (50%)، کارایی قارچکش را میتوان بالاتر (5%) برد.