ساختار ژنتیکی 87 استرین توکسین زای Aspergillus flavusمزارع ذرت دانه ای استان های فارس (شهرستان های داراب وفسا) و اردبیل (شهرستان پارس آباد) بر اساس شناسایی گروه های سازگار رویشی با استفاده از جهش یافتگان نیت بر روی محیط نیترات تعیین شد. مجموعاً، 51 جدایه A. flavus (6/58 درصد) توانایی تولید جهش یافتگان نیت را داشتند. تعداد نه گروه سازگار رویشی چند عضوی (به ترتیب پنج و چهار گروه سازگار رویشی از فارس و اردبیل) بر اساس تشکیل هتروکاریون بین جهش یافتگان نیت شناسایی گردید. سایر جدایه های فارس (نه جدایه) و اردبیل (هشت جدایه) در گروه های سازگار رویشی تک عضوی قرار گرفتند. تفاوت آماری معنی داری بین فراوانی گروه های سازگار رویشی مناطق مورد مطالعه وجود داشت (ρ<0.05). شاخص تنوع ژنتیکی جدایه های A. flavus استان های فارس و اردبیل بر اساس گروه سازگار رویشی به ترتیب 8/41 (5/62٪ داراب، 2/69٪ فسا) و 1/58 درصد بدست آمد. استنباط کلی این است که، سازگاری جغرافیایی و ساختار ژنتیکی متفاوت جدایه های A. flavus بدلیل تفاوت در شرایط اقلیمی، نوع خاک و توالی زراعی دو منطقه می باشد. این اولین گزارش از تنوع گروه سازگاری رویشی جدایه های A. flavus آلوده کننده بذور ذرت دانه ای در کشور است.
