با توجه به خسارت مستقیم علف‌های هرز به گیاه توتون و میزبانی برای آفات و بیماری‌ها لزوم کنترل آنها و کاهش هزینه‌های تولید امری اجتناب‌ناپذیر است. با توجه به تنوع علف‌های‌هرز، کاربرد مخلوط علف‌کش‌ها میتواند در کاهش خسارت، جلوگیری از بروز مقاومت و افزایش عملکرد راه‌گشا باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی کارآیی مخلوط علفکشهای پیش از کاشت در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش تیرتاش در سال 1391 انجام گرفت. جهت تعیین کارآیی علف‌کش‌ها هر کرت به دو بخش تقسیم و کرت‌های تیمار‌شده با کرت هم‌جوار شاهد تداخل علف‌هرز مقایسه گردید. تیمارها شامل مخلوط علفکشهای تریفلورالین (ترفلان) 1 به‌علاوه ایپیتیسی (ارادیکان) 5 لیتر در هکتار، ترفلان 1 به علاوه سیکلوات (رونیت) 5 لیتر در هکتار، پندیمتالین (استامپ) 2 به علاوه ارادیکان 3 لیتر در هکتار و استامپ 2 به علاوه رونیت 3 لیتر درهکتار به همراه تیمار وجین طی فصل رشد و تیمار دوبار وجین (شیوه متداول منطقه) در کرت‌های 20 متر مربعی اعمال شد. عملیات کاشت، داشت و برداشت توتون گرمخانه‌ای رقم کا 326 طبق توصیه‌های مرکز انجام شد. علف‌های‌هرز شناسایی شده شامل آفتاب‌پرست، اویارسلام، تاتوره، تاج‌خروس، تاجریزی، سلمه، چسبک، خرفه، گوش‌بره و عروسکپشتپرده بود. بمنظور ارزیابی تیمارهای آزمایش، تراکم علف‌های‌هرز از 20 روز پس از نشاکاری در سه مرحله با فاصله 20 روز و هم چنین وزن تر و خشک اندام هوایی علف‌های هرز در سطح یک متر مربع از هر کرت مقارن با اولین برداشت توتون ثبت شد. صفات رشدی توتون از قبیل وزن سبز، عملکرد، متوسط قیمت و درآمد ناخالص تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد که تمامی مخلوط‌های علفکشی بکار رفته در این آزمایش کارآیی یکسان و قابل قبولی در کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد داشتند. به طوریکه در مقایسه با شاهد عدم کنترل، مخلوط علف‌کش‌ها موجب کاهش 82 درصدی تراکم علف‌های هرز گردید.
