در این بررسی کارآیی روش اخلال در جفت‌گیری برای کنترل کرم خوشه‌خوار انگور در باغ انگوری به وسعت 10 هکتار در منطقه نازلوچای ارومیه در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان کارآیی این روش با مقایسه شب‌پره‌های شکار شده در 5 تله فرمونی از نوع دلتای نصب شده در بلوک‌های شاهد و اخلال در جفت‌گیری، و هم‌چنین مقایسه درصد آلودگی 100 خوشه نمونه ( حاشیه‌ها و مرکز) قطعه تیمار شده با فرمون با بلوک شاهد در سه نسل متوالی ارزیابی شد. میانگین درصد نرهای گم گشته (disorientation) در سه نسل متوالی از 82 تا100 درصد برآورد شد (به جز حاشیه جنوبی در نسل اول)، که نشان می‌دهد بکارگیری فرمون تقریبا به طور کامل مانع از تعیین محل منبع فرمون مصنوعی توسط حشره نر شده است. میانگین آلودگی خوشه‌های انگور در نسل اول در قطعه تیمار شده با فرمون و شاهد بدون سمپاشی به ترتیب 3/36 و 3/88 آشیانه لاروی در یکصد خوشه بود که بیانگر کاهش59 درصدی آلودگی در قطعه فرمون نسبت به شاهد می‌باشد. درصد آلودگی خوشه‌ها در نسل‌های دوم و سوم در قطعه فرمون به ترتیب 1/90 و 7/96 درصد در مقابل 51 و 58 درصد در قطعه سمپاشی شده بود. ضمن اینکه میانگین حبه‌های آلوده در قطعه فرمون در نسل‌های دوم و سوم به ترتیب 7/8 و 9/10 در مقابل 1/1 و 4/3 حبه در قطعه سمپاشی شده برآورد شد. در صد آلودگی خوشه و حبه در بلوک فرمون بسیار بیشتر از بلوک سمپاشی شده است لذا معلوم می‌گردد که در چنین تراکمی از جمعیت آفت، روش اخلال در جفت‌گیری به تنهایی قادر به کاهش آلودگی همانند سموم شیمیایی حشره‌کش نیست، لذا برای جلوگیری از خسارت بیشتر آفت استفاده از سایر ابزارهای کمکی ضروری است.
