به کارگیری وسیع قارچکشها علیه بیماریهای گیاهی ناشی از قارچها منجر به ظهور جمعیتهای مقاوم به بیمارگر، آلودگی محیط زیست ما و بروز بیماریهای جدید در انسان شده است. از اینرو پژوهش در مورد توسعهی ترکیبات ضد قارچی سازگار با محیط زیست و کمخطر در سال-های اخیر به طرز چشمگیری افزایش یافته است. در این تحقیق، فعالیت ضد قارچی پنج ترکیب ایندولی جدید شامل 1-(4-methylbenzyl)-3-(phenylimino)indolin-2-one (I)، 1-(3-flourobenzyl)-3-(phenylimino)indolin-2-one (II)، 1-(2-flourobenzyl)-3-(phenylimino)indolin-2-one (III)، 1-(4-nitrobenzyl)-3-(phenylimino)indolin-2-one (IV) و 1-(4-flourobenzyl)-3-(phenylimino)indolin-2-one (V) روی قارچ-های بیماریزای گیاهی Botrytis cinerea، Bipolaris oryzea و Fusarium solani تحت شرایط ازمایشگاهی بررسی شد. برای این منظور، این قارچها روی محیط کشت PDA حاوی 100، 200، 400، 700، 900 و 1100 پیپیام از ترکیبات ایندولی فوق کشت شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و سه ظرف پتری به ازای هر تکرار انجام گردید. در این مطالعه، محیط کشت PDA فاقد ترکیبات ایندولی به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. ظروف پتری در دمای 25 درجهی سانتیگراد انکوبه شده و قطر پرگنههای قارچ به صورت روزانه اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، پنج ترکیب مورد استفاده در این آزمایش، به طور معنیداری از رشد قارچهای اشاره شده در بالا جلوگیری کردند. بیشترین میزان بازدارندگی درمورد قارچ B. cinerea مربوط به ترکیبات(V)، (III)و(IV) به ترتیب با غلظتهای700، 900 و900 پیپیام بود. این مقدار در مورد قارچ F. solani، به ترکیب (V)با غلظت1100 پیپیام مربوط بود. همچنین، بیشترین میزان بازدارندگی برای قارچ B.oryzae توسط ترکیبات (V) ، (II) ، (III) و (IV) به ترتیب با غلظتهای900 ،900،1100و900 پیپیام حاصل گردید. در این مطالعه، تأثیر ترکیبات ایندولی جدید در جلوگیری از رشد برخی قارچهای بیماریزای گیاهی برای اولین بار گزارش میشود.