به منظور بررسی اثرات دوره‌ی آلودگی علفهای هرز و کود زیستی بارور-2 بر بیوماس علفهای هرز و عملکرد سیب زمینی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی سیب زمینی رقم آگریا در منطقه بوکان در سال 1389 انجام گردید. در این آزمایش کود بارور-2 در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) به عنوان فاکتور اول و دوره‌ی آلودگی علف های هرز در شش سطح (بدون کنترل،کنترل بعد از 80،60،40،20 روز و کنترل کامل) بعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده از اثرات متقابل فاکتورهای دوره‌ی آلودگی علفهای هرز و کود بارور-2 بر روی بیوماس علفهای هرز نشان داد که بیشترین بیوماس علفهای هرز (1681 گرم بر متر مربع) به عدم کنترل علفهای هرز بدون کاربرد کود بارور-2 و کمترین آن به کنترل کامل و کنترل بعد از 20 روز علفهای هرز (3/13 گرم بر متر مربع) با کاربرد کود بارور-2 تعلق داشت. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین در صد پوشش سیب زمینی به کنترل کامل و کنترل بعد از 20 روز آلودگی علفهای هرز و کمترین آن به سطح بدون کنترل و کنترل بعد از80 روز آلودگی علفهای هرز مربوط است. همچنین با مصرف کود زیستی بارور-2 در صد پوشش سیب زمینی به طور معنی داری(6/7 درصد) افزایش یافت.
