شکارگری درون و بین گونه‌ای در ماده‌های کنه‌های شکارگر عمومیAmblyseius andersoni و Neoseiulus californicus با تغذیه از تخم، لارو و پوره سن اول همگونه و شکارگر غیرهمگونه پس از 24 ساعت گرسنگی مورد آزمایش قرار گرفت. شرایط آزمایش 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 8 :16 بود. به مدت ده روز شکارگری و تخمریزی روزانه با 20 تکرار در هر تیمار شکارگر- طعمه یادداشت شد. ماده‌های N. californicus از تخم همگونه به طور معنی‌داری بیشتر از تخم غیرهمگونه تغذیه کردند اما میزان تغذیه یکسانی از لارو و پوره سن اول همگونه و غیر همگونه داشتند. ماده‌های N. californicus به طور معنی‌داری تخمریزی بیشتری در زمان تغذیه از لارو غیر همگونه نسبت به همگونه (به ترتیب 15/0 در مقابل 01/0 تخم به ازای هر ماده در هر روز) داشتند. تغذیه ماده-های بالغ A. andersoni از تخم و پوره سن اول همگونه و غیر همگونه تفاوت معنی‌داری با هم نداشت. ماده‌های A. andersoni به طور معنی‌داری از لارو غیر همگونه بیشتر از لارو همگونه (به ترتیب 87/0 در مقابل 44/0 لارو در هر روز به ازای هر ماده) تغذیه کردند. میزان تخمریزی این ماده‌ها هنگام تغذیه از لارو و پوره سن اول همگونه و غیر همگونه تفاوت معنی‌داری نداشتند. ماده‌های A. andersoni نرخ تخمریزی بیشتری در زمان تغذیه از تخم غیرهمگونه داشتند و تقریبا دو برابر هنگامی بود که از تخم همگونه تغذیه کرده بودند (07/0 در مقابل 03/0 تخم به ازای هر ماده در هر روز). به نظر می‌رسد لاروهای A. andersoni ارزش غذایی بیشتری نسبت به لاروهای همگونه برای ماده‌های شکارگر N. californicus داشته‌اند که این ماده‌ها هنگام تغذیه از لاروهای غیرهمگونه تعداد تخم بیشتری گذاشته‌اند. اما در مقابل برای ماده‌های شکارگر A. andersoni تخم‌های گونه N. californicus ارزش غذایی بیشتری در مقایسه با تخم‌های همگونه داشتند.
