بیدها برای زراعت چوب، مصارف داروسازی، تولید گرده و شهد برای زنبور عسل و همچنین به عنوان گونه‌های زینتی مهم می‌باشند. برخی حشرات گیاهخوار باعث خسارت بر روی بید ها می‌شوند. در استان مازندران 9 گونه بید وجود دارد که بید سیاه (Gmelin Salix excelsa) بیش‌ترین فراوانی را دارد. این تحقیق طی سالهای 1390 تا 1392با هدف بررسی آفات مهم گونه‌های مختلف بید وتعیین میزان آلودگی آنها انجام گرفت. کلکسیون پایه مادری بید در ایستگاه چمستان نور و سه ایستگاه در رویشگاه‌های طبیعی: جاده‌های هراز، لاسم و بلده برای مطالعه انتخاب شدند. از روش‌های جمع‌آوری مستقیم و پرورش مراحل نابالغ حشرات استفاده گردید. میزان آلودگی به روش تخمین درصد جمعیت و یا خسارت آفات روی اندام‌های مختلف در واحد درخت صورت گرفت. نتایج نشان داد که در ایستگاه چمستان نور، سوسک چوبخوار Aromia moschata ambrosiaca (Col.: Cerambycidae) مهم‌ترین آفت بید مجنون (L. (Salix babylonica بوده و عامل اصلی خشکیدگی آن محسوب می‌گردد. بید مجنون با بیش از 74% بیش‌ترین آلودگی را داشته و میزان آلودگی در ارتفاع 2 تا 3 متری درخت در حدود 97% تعیین گردید. در جاده‌ی هراز، سوسک برگخوار (Col.: Chrysomelidae) Aegelestica alni به‌عنوان آفت مهم گونه‌ی S. excelsa شناخته شد. در لاسم و بلده، گونه‌ی S. baledensis آلودگی شدید به شپشک سپر‌دار Chionaspis salicis L. (Hom.: Diaspididae) داشتند. این گونه شپشک بر روی تنه و شاخه‌های اصلی متمرکز بوده و بیش‌ترین آلودگی در ارتفاع 1 تا 3 متری درختان دیده شد. میزان آلودگی در ایستگاه بلده 56% و در منطقه لاسم 65% تعیین گردید. سنک بید ( (Muls. & Rey. Monosteira unicostata و شته خالدار بید Gmelin. Tuberolahnus salignus علی‌رغم اینکه در برخی از سال‌ها در مناطق جلگه‌ای جمعیت بالایی روی بید مجنون و سیاه داشته‌اند، اما در سایت‌های مورد مطالعه در سالهای مورد بررسی، کم‌ترین جمعیت را داشتند.
