ارزیابی حساسیت و اثر زمان در مرگ و میر پوره های شتهWalker) Metopolophium dirhodum ) با حشره کش های نئونیکوتینوئیدی ایمیداکلوپراید و تیامتوکسام در شرایط آزمایشگاه
با توجه به ورود حشره کش های نئونیکوتینوئیدی به عرصه کنترل آفات و به دلیل سیستمیک بودن آنها، این سموم از مهم ترین گروه حشره کش های جدید در دهه اخیر هستند. برنامه های مدیریت تلفیقی آفات تأکید زیادی بر استفاده از آفت کش های کم خطر نئونیکوتینوئیدها دارد. از این گروه حشره کش ها ،با استفاده از ایمیداکلوپراید و تیامتوکسام آزمایشاتی بر روی پوره های 4 تا 6 روزه شته گندم-گل سرخ انجام شد. این شته در دمای 1±20 درجه و رطوبت 10±60 درصد و دوره نوری16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شد. برای هر غلظت 4 تکرار و در هر تکرار 20 شته قرار داده شد.7 غلظت مختلف برای ایمیداکلوپراید و 8 غلظت برای تیامتوکسام در آزمایشات زیست سنجی انتخاب شدند. بعد از 48 ساعت مرگ و میر برای ایمیداکلوپراید SC35% ، با غلظتهای 5، 6/12، 62/31، 43/79، 52/199، 18/501، 92/1258پی پی ام، به ترتیب 35/32، 17/41، 82/58، 23/63، 64/67، 47/76، 11/94 درصد و برای تیامتوکسام WP25% با غلظتهای 1/0، 45/0، 08/2، 54/9، 65/43، 52/199، 912، 69/4168 پی پی ام به ترتیب 26/5 ،58/6 ، 68/23، 91/50 ، 26/51 ، 55/63 ،63/77، 10/92 درصد بدست آمد. همچنین بعد از 96 ساعت، سم ایمیداکلوپراید با غلظت 5 پی پی ام، 100 درصدکشندگی و در تیامتوکسام با غلظت 54/9 پی پی ام، 96 درصد و با غلظتهای بالاتر 100درصدکشندگی داشتند. بنابراین بعد از گذشت 96 ساعت حتی با غلظتهای پایین هم درصد کشندگی بالا بوده است. پس می توان نتیجه گرفت سموم نئونیکوتینوئید مورد مطالعه از جمله آفت کش هایی هستند که زمان تأثیر بیشتری در مرگ و میر نسبت به غلظت سم دارد.
