آزمایش های زیست سنجی دو حشره کش دیفلوبنزرون و فلوفنوکسرون روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor (Say) در شرایط آزمایشگاهی 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و 16 ساعت روشنایی در سه تکرار و هر تکرار با 30 حشره کامل تعیین شد. پس از تعیین غلظت های LC20 , LC30 این سموم برای مرحله حشره کامل زنبور H. hebetor اثر غلظت های آفتکش های یاد شده روی پارامترهای جدول زندگی و بقا زنبور در 4 تکرار و هر تکرار با 5 جفت زنبور پارازیتوئید به روش جک نایف تعیین شد. غلظت های زیر کشنده ی LC20 و LC30 حشره کش های دیفلو بنزورون و فلوفنوکسرون به ترتیب 33/0 ،37/0 ، 48/0 ، 49/0 پی پی ام به دست آمد. بیشترین میزان تخم ریزی در تیمار حشره کش دیفلوبنزرون LC30 و کمترین میزان تخم ریزی مربوط به حشره کش فلوفنوکسرون LC20 مشاهده شد. بین تیمارها تفاوت معنی داری در سطح 5% وجود نداشت. میانگین تخم گذاری روزانه این زنبور تحت تاثیر حشره کش های دیفلوبنزرون و فلوفنوکسرون تحت غلظت های LC20 , LC30 و شاهد به ترتیب 7 و 26/8 و 97/5 و 73/6 و 32/7 بدست آمد. این غظت ها در سطح 5% اثر معنی داری روی دوره ی جنینی، دوره لاروی، شفیرگی و حشره کامل درمقایسه با تیمار شاهد نداشت اما روی نرخ متناهی افزایش جمعیت، نرخ خالص تولید مثل و نرخ ذاتی افزایش رشد جمعیت اثر معنی داری داشت. بیشترین مقدار نرخ متناهی افزایش جمعیت و نرخ خالص تولید مثل مربوط به حشره کش فلوفنوکسرون با غلظت LC30 و کمترین مقدار مربوط به حشره کش دیفلوبنزرون با غلظت LC30 بود. نرخ ذاتی افزایش رشد جمعیت برای غلظت های LC20 و LC30 حشره کش های دیفلو بنزورون، فلوفنوکسرون و شاهد به ترتیب 158/0، 066/0 ، 069/0 ، 219/0 ، 192/0 ماده/ماده/روز به دست آمد.
