کاربرد ترکیباتی مانند کائولین و روغن ولک که در قالب برنامه‌های IPM برعلیه برخی آفات مورد استفاده قرار می‌گیرند، ممکن است در طبیعت فعالیت زنبورهای پارازیتویید را تحت تاثیر قرار دهند. پیش‌بینی اثرات جانبی این ترکیبات روی پارازیتوییدها ارزش کاربردی فراوان دارد. برای این منظور آزمایشی براساس طرح کاملاٌ تصادفی با هفت تیمار تدارک شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: کائولین (5/2 درصد، 5 درصد و 5/7 درصد) و روغن ولک (2/0، 4/0 و 6/0 درصد) به همراه شاهد (آب مقطر). بدین منظور تخم‌های بید غلات (Sitoteroga cerealella (Olivier)) یک روزه با غلظت‌های فوق تیمار شده و پس از خشک شدن به مدت 24 ساعت در اختیار زنبور ماده Trichogramma embryophagum (Hartig) که 24 ساعت عمر داشتند، قرار گرفت. تعداد تخم‌های پارازیته شده در هر تیمار شمارش و میزان پارازیتیسم آنها محاسبه گردید. جدول تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد اختلاف بین تیمارهای مورد استفاده معنی‌دار است. مقایسه میانگین تیمارها بر اساس آزمون توکی در سطح احتمال 5% حاکی از اختلاف بین میانگین تعداد پارازیتیسم در صورت به کارگیری کائولین با شاهد معنی‌دار نبوده ولی روغن ولک با شاهد و کائولین اختلاف معنی‌دار دارند. تأثیر سوء بکارگیری کائولین و روغن ولک بر میزان پارازیتیسم در مقایسه با شاهد به ترتیب 33/12 و 53/35 درصد برآورد شد.
