ویروس زردی چغندرقند (Beet yellows virus, BYV)، تقریبا در تمامی نقاط کشت این محصول در دنیا گسترده بوده، و یکی از عوامل مهم خسارت زا در این محصول می باشد. به منظور شناسایی و بررسی برخی از خصوصیات مولکولی ویروس زردی چغندرقند، در سال 1392 از مزارع عمده کشت چغندرقند در استان خراسان رضوی، تعداد 48 نمونه برگی درای علائم ، جمع آوری شد. این علائم شامل زردی، رگبرگ روشنی، کوتولگی و ضخیم و شکننده شدن برگ بودند. نمونه های جمع آوری شده توسط آزمون مولکولی RT-PCR مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمون با استفاده از آغازگرهای اختصاصی طراحی شده جهت پروتئین پوششی، قطعه ای به طول bp615 تکثیر گردید. سپس از بین نمونه های آلوده، یک نمونه (سبزوار-جوین) انتخاب، و تعیین توالی گردید.مقایسه توالی بدست آمده با جدایه های موجود در بانک ژن نشان داد، که جدایه تعیین توالی شده دارای بیشترین درصد تشابه در سطح نوکلئوتیدی (79/94درصد) و آمینو اسیدی (59/90 درصد)، با جدایه ای از اوکراین (شماره دسترسی X73476) بوده و کمترین درصد تشابه آن در سطح نوکلئوتیدی (85/85درصد) و آمینو اسیدی (67/82 درصد)، با جدایه ای از کالیفرنیا (شماره دسترسی AF056575) بود. بررسی های فیلوژنتیکی جدایه خراسان رضوی را درکنار جدایه اصفهان و جدایه اوکراین در یک گروه قرار داد که نشان از قرابت این جدایه ها با یکدیگر دارد.
