در این بررسی 78 جدایه قارچ Sclerotium rolfsii از میزبان‌های مختلف در استان گیلان نظیر لوبیا، بادمجان، فلفل، گوجه فرنگی، بادام زمینی، لوبیا چشم بلبلی، آفتابگردان، کدو و غیره که گروه سازگار رویشی آن‌ها در پژوهش دیگر مشخص گردیده بود مورد استفاده قرار گرفتند. شدت بیماریزایی این جدایه‌ها روی بادام‌زمینی - از محصولات مهم استان گیلان- که از میزبان‌های مهم این قارچ می‌باشد، در شرایط گلخانه (با دمای 5±25 درجه سانتیگراد و pH خاک 7/7) تعیین گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و سه مشاهده برای هر تکرار و دو شاهد برای هر بلوک انجام شد؛ ابتدا خاک استریل گلدان‌ها به وسیله دانه‌های جو مایه‌زنی شده با جدایههای قارچ، آلوده گردید و سپس بذر بادام‌زمینی در گلدان ها کاشته شد. پس از بلوغ گیاه و بروز علایم بیماری، شدت بیماری بر اساس پژمردگی گیاه، طول زخم، درصد آلودگی قطر ساقه، حضور و عدم حضور ریسه و اسکلروت قارچ، وزن تر و ارتفاع گیاه مشخص گردید. نتایج نشان داد تمامی جدایه‌ها بیماری‌زا بودند و بیماریزایی بین جدایههای مختلف در سطح 1 درصد از لحاظ آماری دارای اختلاف معنی دار بود، طوریکه جدایه ها در پنج گروه بیماریزایی قرار گرفتند. جدایه-های شماره 8 و 73 –متعلق به گروه c - دارای کمترین شدت بیماریزایی و جدایههای 1، 4، 6، 12، 19، 20، 22، 26، 29، 32، 36، 38، 42، 44، 47، 53، 55، 57، 64، 69، 70 و 77 متعلق به گروه a بیش‌ترین بیماریزایی را روی بادام‌زمینی ایجاد کردند و گیاهان آلوده به این جدایه‌ها به طور کامل دچار پوسیدگی و خشکیدگی شدند. این 78 جدایه متعلق به 6 گروه سازگار) ایرانی)- VCG1 تا VCG6- بودند. بر اساس این گروه‌بندی‌ها بین گروه سازگار رویشی و شدت بیماریزایی جدایههای مورد مطالعه همبستگی وجود نداشت.
