بکرایی (Citrus sp.) یکی از دورگهای طبیعی مرکبات است که به طور گسترده به عنوان پایه در نواحی مرکباتخیز جنوب ایران بهکار میرود. به منظور تعیین واکنش حساسیت یا تحمل این پایه به بیماری تریستزای مرکبات، مایهزنی گیاهان بذری و پیوندشده با پرتقال پایناپل (C. sinensis) روی این پایه، با جدایه SD6 مربوط به درختان در حال زوال باغات شهرستان ساری انجام گرفت. سه نهال بذری و سه نهال پیوندی با پیوند پوستک آلوده و در شرایط گلخانه نگهداری گردید. گیاهان آلوده نشده به عنوان شاهد منفی و تیمارهای مشابه با پایههای حساس لایم (C. aurantiifolia) و نارنج (C. aurantium) و متحمل سیترنج ترویر (C. sinensis × Poncirus trifoliata) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که ویروس در همه بافتهای مورد بررسی به جز گیاهچه و پایه سیترنج با روشهای به کار رفته قابل ردیابی است. علایم رگبرگروشنی و توقف رشد در تیمارهای لایم و زردی گیاهچه در تیمارهای بذری نارنج مشاهده گردید. در دوره زمانی آزمایش فقط علایم خفیف رگبرگروشنی در تیمارهای بکرایی ظاهر شد و زردی و اختلاف رشد بین گیاهان آلوده و شاهد در آنها دیده نشد. از این رو پایه بکرایی در گروه پایههای متحمل به تریستزا قرار میگیرد.
