به منظوربررسی تأثیر الگوی کشت بر پراکنش علف های هرز، ارتباط 8 تناوب زراعی با 36 گونه از علف های هرز غالب درمزارع گندم آبی طی دهه گذشته در استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا میانگین تراکم و در صد فراوانی علف های هرز مزارع گندم آبی استان کرمانشاه در سال های 1391- 1390 در 85 مزرعه بر اساس سطح زیر کشت این محصول در 11 شهرستان استان کرمانشاه و براساس روش توماس بررسی شد. در هر مزرعه، پرسش نامه ای در خصوص تناوب های زراعی رعایت شده، طی ده ساله اخیر (1391-1381)، از کشاورزان تهیه شد. آنالیز چند متغیره کاهشی(Redundancy analysis) نشان داد که طی دهه گذشته بین جمعیت علف های هرز و مدیریت های زراعی گذشته ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. تست مونت کارلو نشان داد که در سطح 008/0 درصد کلیه محور های کانونی معنی دار می باشند. کشت های چغندرقند و آفتابگردان همبستگی خطی منفی با یولاف داشتند. علف های هرز چچم ( Lolium rigidum)، جودره ( Hordeum spontaneum)، یولاف ( Avena ludoviciana )، سنگدانه ( Lithospermum arvense ) و فالاریس ( phalaris brachystachys ) بیشترین همبستگی را با کشت مداوم گندم داشتند. تناوب گندم با جو موجب غالبیت علف های هرز صابونی Vaccaria grandiflora) )، گلرنگ وحشی( Carthamus oxycantha )، بی تی راخ ( Galium tricornutum )، جو خودرو ( Hordeum vulgare) و پیچک بند( Polygonum convolvulus ) در گندم شد.
