راب ها و حلزونها از آفات مهم محصولات کشاورزی استان گیلان می باشندو خسارت قابل توجهی وارد می سازند. مهمترین راب های خسارت زای گیلان شامل راب بزرگ خانگی Parmacella ibera و راب معمولیAgriolimax reticulatus می باشند. به منظور ارایه یک روش کنترل با استفاده از ضایعات کشاورزی و با کمترین کاربرد سموم شیمیایی یک پروژه تحقیقاتی اجرا گردید. در این پروژه کارایی چهار تیمار شامل ضایعات توتون، ضایعات برنج( پوسته برنج) آغشته به سم سوین، متالدهید بصورت طعمه مسموم و شاهد بدون طعمه پاشی در یک باغ آلوده به راب در طی 2 سال بررسی گردید. این پروژه در قالب طرح کرتهای خرد شده در زمان با طرح پایه‌ی بلوکهای کامل اجرا شد .نتایج نشان داد که تیمارها از نظر نوع ترکیب، و تاثیر در زمان‌های مختلف بعد از تیمار و همچنین اثر متقابل بین آنها تفاوت معنی دار دارند. در مقایسه آماری بین اثر متقابل،تیمار ضایعات توتون در طی دو سال (به ترتیب در سالهای اول و دوم با میانگین تلفات63/5 و 38/6 عدد) همواره در برترین سطح کارایی قرار داشت. تیمار متالدهید در طی دو سال (به ترتیب با میانگین تلفات 88/4 و 24/5 عدد) در جایگاه دوم و تیمار پوسته برنج + سم سوین نیز در طی دو سال( به ترتیب با میانگین تلفات44/4 و 81/4 عدد) در جایگاه سوم قرار گرفت ، تیمار شاهد با تلفات کمتر از 1 در طی دو سال(با میانگین تلفات38/0 و25/0 عدد) همواره در پایین ترین سطح قرار داشت . بر اساس نتایج، استفاده از موادی مانند ضایعات توتون و پوسته برنج آغشته به سم می تواند در کنترل لیسک ها مفید باشد. در صورت ترویج این روش علاوه بر کاهش مصرف سم می توان با مدیریت صحیح میزان زیادی از پسماندهای کشاورزی و صنعتی استان را جهت کنترل آفات و نهایتاً افزایش تولید و بهره وری استفاده کرد
